Έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από τότε που η ταινία “Επιστροφή στο Μέλλον” (Back To The Future) εισέβαλε στις κινηματογραφικές αίθουσες με 88 μίλια την ώρα, αλλάζοντας μια ολόκληρη γενιά θεατών. Η επιστημονικής φαντασίας επιτυχία του Ρόμπερτ Ζεμέκις παραμένει ένα από τα πιο άρτια καλοκαιρινά blockbusters όλων των εποχών. Φυσικά, η επιτυχία της δεν θα ήταν η ίδια χωρίς το κεντρικό δίδυμο: τον Μάικλ Τζ. Φοξ (Μάρτι ΜακΦλάι) και τον Κρίστοφερ Λόιντ (Ντοκ Μπράουν). Με αφορμή την 40ή επέτειο, το περιοδικό Empire τους έφερε ξανά μαζί για μια μεγάλη συνέντευξη, όπου συζήτησαν για τις ταινίες και τη φιλία που σφυρηλάτησαν.
Η Διαρκής Δημοτικότητα της Τριλογίας
Ο Κρίστοφερ Λόιντ, ο οποίος υποδύθηκε τον εκκεντρικό εφευρέτη Ντοκ Μπράουν, δήλωσε πως η τριλογία παραμένει τόσο δημοφιλής όσο ποτέ. «Συνεχίζει να με εκπλήσσει πόσο βαθιά επηρέασαν οι ταινίες “Επιστροφή στο Μέλλον” τους νέους ανθρώπους», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Είναι κάτι που μου το αναφέρουν συνεχώς».
“Ζούμε σε μια Κουλτούρα Εκφοβισμού”
Για τον Μάικλ Τζ. Φοξ, υπάρχει ένας σαφής λόγος που η ταινία συνεχίζει να έχει απήχηση, πέρα από την καθαρή περιπέτεια. «Ζούμε σε μια κουλτούρα εκφοβισμού αυτή τη στιγμή. Έχουμε νταήδες παντού — δεν χρειάζεται να σας πω εγώ ποιοι, αλλά υπάρχουν όλοι αυτοί οι νταήδες», εξήγησε ο Φοξ στη συνέντευξή του στο Empire. «Σε αυτή την ταινία, ο Μπιφ είναι νταής. Ο Χρόνος είναι νταής».
Ο Φοξ προχώρησε την ανάλυσή του σε πιο προσωπικό επίπεδο: «Για μένα προσωπικά, η νόσος του Πάρκινσον είναι ένας νταής. Και το θέμα είναι πώς τους αντιμετωπίζεις και η αποφασιστικότητα που φέρνεις στη μάχη μαζί τους. Έχει να κάνει με την ανθεκτικότητα και το θάρρος σου». Αυτή η δυναμική “Δαβίδ εναντίον Γολιάθ” είναι που κρατά ζωντανή την καρδιά της ταινίας. «Νομίζω ότι αυτό λέει πολλά σήμερα», κατέληξε ο Φοξ. «Πολλοί άνθρωποι ανταποκρίνονται στην ταινία επειδή αγγίζει χορδές που διαφορετικά δεν θα αναγνώριζαν».
Από το 1985 στο 1885: Η Κληρονομιά της Ταινίας
Η πρώτη ταινία, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ζεμέκις, κυκλοφόρησε στις 3 Ιουλίου 1985. Η πλοκή, που διαδραματίζεται το 1985, ακολουθεί τον έφηβο Μάρτι ΜακΦλάι (Φοξ) που στέλνεται κατά λάθος πίσω στο 1955. Εκεί, άθελά του, εμποδίζει τους μελλοντικούς γονείς του να ερωτευτούν, απειλώντας έτσι την ίδια του την ύπαρξη.
Μετά την τεράστια επιτυχία της αρχικής ταινίας, ακολούθησε το “Back to the Future Part II” το 1989 και το “Back to the Future Part III” το 1990. Μέσα από τις τρεις ταινίες, το κοινό είδε τον Μάρτι να ταξιδεύει από τη δεκαετία του ’80 στη δεκαετία του ’50, μπροστά στο 2015 και, στο τελευταίο κεφάλαιο, πίσω στο 1880. Για τον Λόιντ, αυτό το φινάλε με θέμα την Άγρια Δύση παραμένει το προσωπικό του αγαπημένο. «Το να φτάνουμε στο III ήταν σαν την τελική ευθεία», είπε. «Είχε φάση, “Εντάξει, ας διασκεδάσουμε τώρα”. Υπήρχε μια μικρή αίσθηση εγκατάλειψης, που ήταν υπέροχη».